เสวนา หัวข้อ การจัดการธุรกิจและอุตสาหกรรมบันเทิงหมอลำ

เขียนโดย mod เมื่อ จ, 2014-11-24 14:00

หอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน ขอเชิญฟังเสวนาเกี่ยวกับการจัดการธุรกิจและอุตสาหกรรมบันเทิงหมอลำ เนื่องในนิทรรศการ แคนล่องคะนองลำ โดยทิดโส สุดสะแนน (สุรินทร์ ภาคศิริ) ลาศ เมืองอุบล และ เท่ง จูเนียร์ ดีเจและโปรโมเตอร์หมอลำชื่อดังแห่งยุค ในวันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน 2557 เวลา 14.00-17.00 น.ณ หอศิลป์บ้านจิม ทอมป์สัน ซอยเกษมสันต์2 ถนนพระรามที่ 1 แขวงปทุมวัน (สามารถเดินทางโดยรถไฟฟ้าลงสถานีสนามกีฬาแห่งชาติ)

การเสวนาครั้งนี้จะทำให้เห็นภาพรวมของวัฒนธรรมบันเทิงอย่างหมอลำ ที่ได้ถูกพัฒนาจนกลายเป็นสื่อบันเทิงที่เป็นรูปแบบธุรกิจมากขึ้น ในทศวรรษที่ 90 ช่วงสมัยสงครามเย็น เมื่อประเทศไทยกำลังพัฒนาเข้าสู่การเป็นประเทศอุตสาหกรรมใหม่ สื่อบันเทิงจึงกลายเป็นธุรกิจในภาคอุตสาหกรรมแห่งการผลิตซ้ำ ด้วยเทคโนโลยีการบันทึกเสียงทำให้มีลูกทุ่งหมอลำเกิดขึ้นมากมายในช่วงเวลานั้นจนกลายเป็นที่นิยมอย่างมาก มีค่ายเพลงที่เป็นต้นสังกัดเพื่อแย่งฐานคนดู และมีระบบการจัดการผลิตที่มีนักแต่งเพลง, ผู้ผลิต, มิวสิควิดีโอ, ดีเจ และโปรโมเตอร์ และเมื่อสถานบันเทิงรูปแบบใหม่เริ่มเข้าไปสู่พื้นที่อีสาน เช่น เธค ผับ บาร์ หมอลำก็มีการปรับตัวเพราะเป็นวัฒนธรรมบันเทิงที่ได้รับความนิยมสูงสุด มีการจัดแสดงรอบกลางคืนในสถานบันเทิงเหล่านี้ หมอลำจึงกลายเป็นธุรกิจบันเทิงที่มีระบบการจัดการแบบครบวงจรมากขึ้นจนถึงช่วงปัจจุบัน

เกี่ยวกับผู้บรรยาย:
สุรินทร์ ภาคศิริ หรือทิดโส สุดสะแนน เป็นหนึ่งในตำนานคนเพลงอีสาน ที่เป็นทั้งนักจัดรายการวิทยุ และเป็นครูเพลง ด้วยความสามารถทางการประพันธ์ที่เป็นพรสวรรค์ติดตัวมาตั้งแต่วัยเด็ก จึงผันตนเองเป็นนักแต่งเพลงด้วยการฝากตัวเป็นศิษย์ของครูก.แก้วประเสริฐ ซึ่งเป็นครูเพลงชื่อดังในยุคนั้น ทิดโส สุดสะแนน มีผลงานแต่งเพลงให้กับนักร้องดังในสมัยนั้นมากมาย เริ่มจากผลงานชิ้นแรก คือ คนขี้หึง ขับร้องโดย ชื่นกมล ชลฤทัย เพลง คนขี้งอน ร้องโดย ไพรวัลย์ ลูกเพชร เพลง เมษาอาลัย ร้องโดย หมาย เมืองเพชร และเพลง เต้ยเกี้ยวสาว ขับร้องโดย กบิล เมืองอุบล ซึ่งเป็นเพลงที่สร้างชื่อด้วยแนวการร้องแบบศิลปะของหมอลำ จากนั้นก็แต่งเพลงป้อนให้นักร้องดังๆ อีกหลายคน เช่น ศักดิ์ศรี ศรีอักษร, ไวพจน์ เพชรสุพรรณ, สนธิ สมมาตร, กาเหว่า เสียงทอง,ศรคีรี ศรีประจวบ, ศรชัย เมฆวิเชียร, เรียม ดาราน้อย, คณะ รอยัล สไปร์ท, ศักดิ์สยาม เพชรชมพู, สันติ ดวงสว่าง, เอ๋ พจนา, สายัณห์ สัญญา, ชาย เมืองสิงห์ เป็นต้น เพลงที่สร้างชื่อให้มากที่สุดคือ วอนลมฝากรัก, อ.ส.รอรัก, ทหารเกณฑ์ผลัด 2, หนาวลมที่เรณู, ทุ่งกุลาร้องให้, หอมกลิ่นดอกคำใต้, หนุ่ม น.ป.ข., ลำกล่อมทุ่ง ฯลฯ
ลาศ เมืองอุบล เป็นผู้สร้างหมอลำในยุครุ่งเรือง และเป็นผู้ผลิตแผ่นซีดีหมอลำให้กับสาธิต ทองจันทร์ เดือนเพ็ญ อำนวยพร จัดได้ว่าเป็นนักธุรกิจด้านอุตสาหกรรมบันเทิงในยุคเปลี่ยนผ่านจากการอัดเสียงลงเทปคาสเซทลงแผ่นซีดี นอกจากนี้ลาศ เมืองอุบล ยังเป็นเบื้องหลังที่ส่งเสริมและผลักดันให้ศิริพร อำไพพงษ์ ได้รับความนิยมในวงการลูกทุ่งหมอลำอีกด้วย
เท่ง จูเนียร์ ถือว่าเป็นโปรโมเตอร์หมอลำรุ่นใหม่ ที่ช่วยส่งเสริมให้หมอลำยุคใหม่มีพื้นที่ในการจัดแสดงและการโชว์ตัวในสถานบันเทิง เช่น ผับ บาร์ ในขณะที่หมอลำยุคเก่ายึดครองพื้นที่สื่อสาธารณะในการประชาสัมพันธ์ตนเองได้มากกว่า แหล่งสถานบันเทิงจึงถือเป็นอีกพื้นที่หนึ่งที่สร้างโอกาสให้หมอลำยุคใหม่ได้ปรากฏตัวต่อคนดูในพื้นที่สาธารณะ